میزگرد تهیه کنندگان بزرگ سینما؛ از جوکر تا بازار نتفلیکس - وبلاگ عمومی

به گزارش وبلاگ عمومی، برای اولین بار در تاریخ میزگرد هالیوود ریپورتر با مدیران استودیو برگزار شده است. توبی امریچ از کمپانی برادران وارنرز، جیم جیانوپولوس از پارامونت، آلن هورن از دیزنی، دونا لانگلی از یونیورسال، تام راتمن از سونی، جنیفر سالک از آمازون و اسکات استابر از نتفلیکس دور هم جمع شده اند تا درباره امتیازات سرویس های پخش آنلاین (مثل نتفلیکس و آمازون)، ارزش ستاره های سینما، خشونت روی پرده سینماها و آینده سرشار تجارت سینما با هم مناظره نمایند. در میزگرد تهیه نمایندگان بزرگ سینما می توانید برای سوالاتی که دارید جذاب ترین پاسخ ها را دریافت کنید.

به دلایل بسیاری کسب و کار صنعت سینما به شیوه سنتی مورد تهدید نهاده شده است. نتفلیکس و رقبایش تجربه مصرفی سینماروها را تغییر داده اند. آن ها فراوریات اختصاصی شان را برای سالن های سینما بالاتر برده اند. یعنی تعداد فیلم هایی که مردم باید برای دیدنشان در سینما پول بدهند و توسط این شرکت ها فراوری شده اند افزایش پیدا نموده است.

البته این کار برای استودیوهای مثل دیزنی که قبل تر برندشان را تثبیت نموده بودند و بلاک باسترهایی می سازند که مردم به دیدنشان می فرایند و بقیه استودیوها که برای جلب مخاطب آخر هر هفته برنامه ریزی می نمایند شرایط مالی را سخت نموده است. بعضی تخمین ها می گویند که شش استودیوی بزرگ که البته با خرید کمپانی فاکس توسط دیزنی به پنج استودیو تبدیل شدند، در پنج سال گذشته حتی بیشتر هم ضعیف خواهند شد و نتفلیکس و آمازون و بقیه سرویس های استریم جای آن ها را خواهند گرفت. حالا این وسط کسانی که فیلم ها را می سازند کجای معادله قرار می گیرند؟

در این لحظه حساس هالیوود ریپورتر برای اولین بار هفت تهیه نماینده ای را که اداره کمپانی های بزرگ پخش و فراوری فیلم را برعهده دارند کنار هم جمع نموده است به علاوه آمازون و نتفلیکس که هر سال به نسبت رقبایشان سرعت رشد فراوری فیلم هایشان بیشتر است.

نکته جالب توجه این است که چه طور این مدیران به هم مربوط می شوند. آلن هورن 76 ساله که رئیس بخش خلاقیت دیزنی و از مدیران عامل است قبلا راهنمایی کمپانی برادران وارنر را برعهده داشته است. در حالی که توبی امریچ 56 ساله کمپانی خواهر یعنی نیولاین را اداره می نموده. نیولاین جایی است که مدیر فعلی یونیورسال یعنی دونا لانگلی 51 ساله کارش را آغاز کرد. او برای سال ها در یونیورسال کنار اسکات استابر 50 ساله کار می نموده که حالا مدیر نتفلیکس است. جیم جیانوپولوس 67 ساله مدیر عامل پارامونت که زمانی اداره کمپانی فاکس را برعهده داشت کنار تام راثمن 64 ساله واقع شده است که در حال حاضر مدیر سونی است. رئیس استودیوهای آمازون، جنیفر سالک 55 ساله هم به آن ها پیوسته است.

در این مناظره آن ها درباره موضوعات مختلفی از شرایط سینما تا اکران فیلم ها صحبت نموده اند.

-این روزها بیشتر ایراد فیلم های بد از کجاست؟

آلن هورن: مشکل فیلمنامه است. همان طور که همواره می گفتند: اگر چیزی روی کاغذ نباشد، روی صحنه هم نخواهد بود. ما به خصوص وقتی دچار مشکل با فیلمنامه می شویم که مجبوریم به خاطر در دسترس بودن ستاره ها در یک زمان معین فیلم را زودتر از آن که از فیلمنامه رضایت کامل داشته باشیم آغاز کنیم.

جیم جیانوپولوس: یا حتی به خاطر تاریخ پخش فیلم یک چیزهایی از فیلمنامه را تغییر بدهیم.

هورن: این ماجرا قبل از این است که بخواهیم بازاریابی را متهم کنیم!

توبی امریچ: البته این را هم بگوییم که فیلم های خوبی هستند که در گیشه کار نمی نمایند. و فیلم ها بدی که تبدیل به آثار پرفروشی می شوند.

-البته این اتفاق این روزها کمتر می افتد. برعکس آن چه در سال های گذشته در تاریخ هالیوود سابقه داشته است، حالا دیگر خیلی سخت است که فیلم بدی را پخش کنید و پیروزیت کسب کند. قبول دارید؟

دونا لانگلی: کاملا موافقم.

جیانوپولوس: تا پنجشنبه شب شما از قضاوت مردم درباره فیلمتان خبردار می شوید. یعنی در واقع همه خبردار می شوند. در شبکه های اجتماعی بحث و آنالیز صورت می گیرد و چراغ ها روشن می گردد. درست یا غلط یک توافق عمومی به وجود می آید.

لانگلی: پنج یا ده سال پیش اگر فیلمی جلوه های ویژه قابل توجهی داشت و تعداد سکانس هایی که در آن از جلوه های ویژه استفاده شده بود، تعدادشان زیاد بود، می شد انتظار داشت که فیلم در بعضی از نقاط معین دنیا فروش خوبی داشته باشد. آن موانع امروز خیلی بلندتر شده اند. در خصوص کمدی مثلا می گردد گفت: فقط کافی است چند تا سکانس را به هم بچسبانیم و معیارهای فراوری هم لازم نیست خیلی بالا باشند. و راستش فکر نمی کنم دیگر این مساله ما باشد.

تام راتمن: این روزها حتی فیلم های خوب هم دیگر به اندازه کافی خوب نیستند. مطمئن نیستم با فیلمی که معینا ناامیدنماینده است واقعا بتوانید به جایی برسید. اما سابق بر این قطعا اگر فیلم خوبی می ساختید، فروش خوبی هم پیدا می کرد. و گمان نمی کنم آن هایی که از بین ما هنوز در کار صنعت سینما هستند بتوانند روی فروش خوب فیلم هایشان دیگر حساب نمایند.

امریچ: به علاوه کف فروش هم افتاده است. اگر شما فیلم بزرگی با ستاره های بزرگ داشته باشید امروز دیگر ممکن است که فروش آن را از دست بدهید و بعد از اکرانش در حد چند هزار دلار بفروشد.

هورن: اوقات فراغت مردم محدود شده است. در نتیجه وقتی تعداد فیلم هایی که اکران می شوند به طرز دراماتیکی افزایش پیدا می نماید، این وقت محدود روی انتخاب ها تاثیر می گذارد.

جیانوپولوس: به علاوه شما دیگر آن درآمد خالص را ندارید. قبلا اگر در کار سینما بودید، به خصوص در روزهای اوج ویدئو، می توانستید این چرخه را با محصولاتی که فراوری می کنید، تغذیه کنید. همواره مقداری پول دست مردم بود که می توانستید دنبال آن باشید. و اوضاع دیگر مثل سابق نیست.

راتمن: من حتی نمی گویم که کف فروش افتاده است. می گویم دیگر کفی وجود ندارد. از طرف دیگر سقف فروش از همواره بالاتر رفته است. فیلم های پرفروش حالا بیشتر می فروشند. شکست های بزرگ هم بزرگتر شدند.

-مردم به استراتژی دیزنی به عنوان ترفندی که کار می نماید نگاه می نمایند: اکران کمتر فیلم هایی که تا به حال برایشان برندسازی نشده و به جایش اکران بیشتر دنباله ها و فرانچایزها. اما دیزنی پیروزیت های زیادی در بازسازی انیمیشن های قدیمی اش کسب نموده است. آلن چه وقتی این استراتژی سرانجام پیدا می نماید؟

هورن: جای تردید نیست که بالاخره در نقطه ای دست ما از فیلم هایی مثل علاءالدین و شیر شاه کوتاه می گردد. ما مجبوریم که حالا قدمی عقب بگذاریم. در نتیجه مالفیسنت یک قدم با زیبای خفته فاصله داشت. و فیلم کروئلا که قرار است سال 2021 اکران گردد هم با 101 سگ خالدار فاصله دارد. اما جای تردیدی نیست که به هر حال این دنیا محدودیت دارد.

راتمن: خب به نظرم ما باید خدا را برای همین محدودیت شکر کنیم.

-اسکات تو در این اتاق مثل فیل در تاریکی هستی به این معنا که کسی ماهیت اصلی کار شما را نمی داند. در نتیجه بهتر است خودت صحبت کنی. اخیرا گفته ای که نتفلکیس 60 میلیون دلار روی فیلم و سینما سرمایه گذاری نموده و اگر قرار است پیروز گردد باید توسط 30 میلیون حساب کاربری دیده گردد. این اولین بار است که تو از متر و معیارهای پیروزیت فیلم های نتفلیکس صحبت می کنی. آیا این فرمول همه جا به کار بسته می گردد؟

استابر: نه. هر فیلم برای ما، مثل بقیه اشخاص حاضر در این اتاق، فرمول جداگانه ای دارد. بودن در دو طرف ماجرا، هم صنعت سینما و هم پخش استریم، یعنی چیزهای زیادی آن بیرون برای مصرف وجود دارند که باید برایشان بجنگیم. فرض بر این است که کار برای نتفلیکس آسان تر است چون فشار فروش گیشه روی ما وجود ندارد. اما ما هم مسائل و جهت خودمان را داریم. ما هم نگرانی های خودمان را داریم. برای ما هم هفته افتتاحیه فیلم ها وجود دارد و مهم است. تخمین سختی است اما چیزهای مختلف جنبه های مختلف بازاریابی را می طلبند.

-خب شما دوشنبه صبح بعد از این که یک فیلم بزرگ را روی شبکه تان گذاشتید به چه چیزی نگاه می کنید؟

استابر: ما درواقع ماهانه اعتبارسنجی می کنیم. به 28 روز نگاه می کنیم و چون می توانیم ببینیم که کجا فرصت بیشتری وجود دارد، بازار را به آن سمت می بریم. می توانیم در هفته دوم و سوم هم به همان اندازه بازاریابی کنیم. چراغ سبز می دهیم که چه اندازه روی فلان پروژه می توانیم پول خرج کنیم. در حقیقت نرخ پیروزیت ما 28 روزه است.

-برای مثال فیلم مرد ایرلندی اسکورسیزی را در نظر بگیریم. فیلمی که مدت ها در انتظار فراوری بود و به استودیوهای مختلفی هم ارائه شد. در نهایت شما آن را با 150 میلیون دلار فراوری کردید. زمان فیلم سه ساعت و نیم است. معیار پیروزیت این فیلم چیست؟

استابر: متغیرهای زیادی وجود دارد. وقتی من سال 2017 مسئولیت نتفلیکس را برعهده گرفتم یک استودیوی جدید ساختم. ما گذشته ای نداشتیم و نمی توانستیم فیلمی را بازسازی کنیم. آن گنجینه ای را که آلن در اختیار داشت ما نداشتیم. حالا ممکن است بپرسید پس فرصت شما چه بود؟ فرصت ما فیلمسازان بودند. برای ما این که مارتین اسکورسیزی را به نتفلیکس بیاوریم یک اتفاق بزرگ بود. این برد بزرگ ماست. این خودش یک مورد است. بحث دیگر اقتصاد است. ما آن قدر مشترک داریم که فیلم بتواند به سود برسد.

-جیم تو لبخند می زنی. تو یکی از کسانی هستی که پروژه اسکورسیزی را رد کردی.

جیانوپولوس: خب این ماجرا قبل از آمدن من بود ولی اهمیتی ندارد. برای استودیوی ما پذیرفتن چنین پروژه ای خیلی جاه طلبانه بود. مشاهدات متفاوتی درباره توجیه مالی وجود دارد. برای ما در آن موقع یک درام تاریخی جاه طلبانه و حتی بیش از اندازه جاه طلبانه بود.

امریچ: این جا برنده مصرف نماینده می گردد. فکر نمی کنم هیچ کدام از استودیوها اگر آن فیلم را با چنین هزینه ای و این مدت زمان می ساختند از آن جان سالم به در می بردند. اما برای نتفلیکس به دلایلی که اسکات گفت منطقی بود.

-به عنوان کسانی که در صنعت سینما هستید آیا این که نتوانستید خودتان مرد ایرلندی را بسازید ناامیدتان نکرد؟

لانگلی: می دانید اگر کسی آن را نمی ساخت ناامید می شدم. این نکته هیجان انگیز و جالب درباره کل اکوسیستم ماست. اگر چه باعث شب بیداری و سردرد می گردد. الان بهترین زمان برای فیلمسازی و قصه تعریف کردن است.

امریچ: تنها تفاوت برای ما و احتمالا متوسط مصرف نمایندگان این است که شرط می بندم همه سر این میز دوست دارند مرد ایرلندی را در سینماها ببینند.

-آلن یادم می آید وقتی برنامه امریکن آیدل برای سال ها در صدر برنامه های تلویزیون بود و هر شب 30 میلیون بیننده داشت. رئیس NBC در آن موقع که فکر می کنم جف زوکر بود گفت: زمانی دیگر دیدن امریکن آیدل جذاب نخواهد بود. فکر می کنید چه زمانی این اتفاق برای فیلم های مارول بیفتد؟

هورن: جواب من این است که چنین اتفاقی نمی افتد. اگر فیلمی داستان متقاعدنماینده ای داشته باشد، اگر در آن قلب و شوخ طبعی وجود داشته باشد، دو چیزی که روی آن اصرار دارم، و اجرای خوبی هم داشته باشد همواره برایش مخاطب وجود دارد.

-توبی، در جشنواره تورنتو در افتتاحیه جوکر به نکته ای اشاره کردی که برایم خیلی جالب بود. گفتی: ما می خواستیم کاری انجام بدهیم که می دانستیم مارول و دیزنی نمی توانند انجام بدهند. این روشی بود که با آن به کمیک دی.سی نزدیک شدید؟

امریچ: انگیزه و اراده پشت ساخت جوکر از تاد فیلیپس می آمد. اما یکی از فواید بودن در کمپانی برادران وارنر و داشتن دنیا دی.سی این است که احساس نمی کنیم همه فیلم ها باید لحن آثار دیزنی را داشته باشند یا به نوعی به آن دنیا مرتبط باشند. ما فکر کردیم ساختن یک داستان اریجینال ابرشریر با درجه بندی R فکر جذابی است. وقتی به فیلم چراغ سبز می دادیم فکر نمی کردیم با چنین اقبالی روبه رو گردد.

-نقدهایی به خشونت رئالیستی فیلم جوکر وارد شده است. به خصوص تیراندازی به مردم یکی از سکانس هایی است که خشونت آن مورد انتقاد نهاده شد. فیلم دیگری یونیورسال عرضه کرد به عنوان شکار که آن هم فیلم خشنی بود. آن فیلم اصلا پخش نشد ولی جوکر نزدیک به یک میلیارد دلار فروش کرد. چه چیزی باعث این شرایط شد؟

لانگلی: ما فیلم شکار را از تقویم اکران مان به خاطر حساسیت نسبت به تیراندازی ها خارج کردیم. هیچ کس این فیلم را خارج از استودیو ندید.

امریچ: سوءتفاهم های زیادی درباره تاریخچه تیراندازی در کلرادو سال 2012 وجود دارد که در فیلم بتمن مشابهش وجود داشت. ما به شدت نسبت به این قضیه حساس بودیم اما آن فیلم و آن تیراندازی به هیچ نحوی ربطی به شخصیت جوکر نداشت. در نتیجه فیلم مان را با شایستگی های خودش سنجیدیم. خیلی از نظرات منفی در شبکه های اجتماعی از طرف مردمی بود که فیلم را ندیده بودند و اصلا نمی دانستند درباره چیست. ما از نزدیک و دقیق به فیلم نگاه کردیم و مطمئن شدیم که فیلم بزرگی است. این فیلم یک اثر هنری است. فکر نمی کنیم که الهام بخش حرکات خشونت آمیز باشد. آن را به ونیز بردیم و شیر طلا را برد و بعد احساس کردیم که می توانیم به راحتی فیلم را اکران کنیم.

منبع: